Gisteren was absoluut een prachtige dag hier in Napels. En we kijken met veel enthousiasme uit naar wat vandaag ons gaat brengen. We hebben al zoveel geweldige dingen gezien en meegemaakt. Maar we weten dat er nog zoveel meer te ontdekken valt in deze levendige stad.
Zaterdag 26 augustus
Na een heerlijk uitgebreid ontbijt met onze eigen mini Maradona reserveren we via Uber weer een taxi die ons naar Castel dell’Ovo brengt. Eenmaal aangekomen bij Castel dell’Ovo blijkt dat het kasteel wegens onderhoud is gesloten, erg jammer.
Castel dell’Ovo
Het Castel dell’Ovo, ook wel bekend als het kasteel van het ei. Is een historisch fort gelegen aan de kust van het kleine eilandje Megaride in de Golf van Napels. Met een rijke geschiedenis die teruggaat tot de Romeinse tijd, wordt het kasteel beschouwd als een van de oudste forten van Napels.
De naam van het kasteel is afkomstig van de Romeinse dichter Virgilius. Volgens de legende verborg hij een magisch ei in het fundament van het kasteel. Er wordt gezegd dat als dit ei ooit zou breken, de stad Napels volledig zou instorten. In de 14e eeuw ontstond er paniek toen een van de balken van het kasteel instortte. Er werd even gevreesd dat het kasteel en daarmee ook Napels ten onder zouden gaan.
Piazza del Plebiscito
Na een korte wandeling komen we aan bij misschien wel het bekendste plein van Napels: Piazza del Plebiscito. Het plein is vernoemd naar het volksstemming (plebisciet) dat in 1860 plaatsvond. Waarbij het zuiden van Italië zich aansloot bij het koninkrijk Sardinië, wat de weg vrijmaakte voor de oprichting van het verenigde Italië.
Het plein wordt omringd door enkele belangrijke gebouwen van Napels. Aan de ene kant bevindt zich het Koninklijk Paleis, dat vroeger diende als residentie voor de Bourbon-koningen van Napels. Aan de andere kant van het plein staat de kerk van San Francesco di Paola. Een imposante neoklassieke kerk gebouwd ter ere van koning Ferdinand I van de beide Siciliën. Het is geïnspireerd op het Pantheon in Rome.
Palazzo Reale
We vervolgen onze weg naar het Koninklijk Paleis. Het Koninklijk Paleis van Napels, ook wel bekend als het Palazzo Reale, is een indrukwekkend gebouw dat in de 17e eeuw werd opgericht. En gedurende drie eeuwen het centrum van de macht in Zuid-Italië vormde. Het paleis is oorspronkelijk gebouwd in opdracht van de Spaanse Habsburgers en later bewoond door de Bourbons. Uiteindelijk kwam het paleis in handen van de koninklijke prinsen van het Huis Savoye na de eenwording van Italië. Tegenwoordig worden de ruimtes gebruikt voor musea en andere culturele instellingen, waaronder de Nationale Bibliotheek en het aangrenzende San Carlo theater.
Voordat we verder wandelen, nemen we even de tijd om heerlijk in de schaduw te zitten in één van de tuinen van het paleis, namelijk de betoverende romantische tuin.
Galleria Umberto I
Galleria Umberto I is ontworpen door Emanuele Rocco en werd voltooid in 1891. De Galleria is vernoemd naar Umberto I, destijds koning van Italië. Deze historische winkelgalerij fungeert al sinds jaar en dag als een geliefde ontmoetingsplaats voor de inwoners van Napels. De indrukwekkende glazen en ijzeren koepel van bijna 60 meter hoog maakt de architectuur van deze galerij werkelijk adembenemend. Met in totaal 4 ingangen is de Galleria Umberto I een imposant bouwwerk dat sterk doet denken aan de beroemde Galleria Vittorio Emanuele II in Milaan.
Funicolare Centrale – Augusteo
Nadat we Galleria Umberto I hebben bezocht, vervolgen we onze weg naar Funicolare Augusteo. Die zich praktisch tegenover de Galleria bevindt. Deze funicolare verbindt het centrum van Napels met het hoger gelegen stadsdeel. Ne ongeveer 10 minuten stappen we uit bij de eindhalte van de funicolare op Piazza Fuga, gelegen in het stadsdeel Vomero. Vanaf hier lopen we in ongeveer 15 minuten naar Castel Sant’Elmo en het uitzichtpunt San Martino.
Castel Sant’Elmo en het uitzichtpunt San Martino
Castel Sant’Elmo is gebouwd in de 14e eeuw en werd oorspronkelijk gebouwd als een militaire vesting om de stad te beschermen. Het kasteel heeft een langwerpige vorm en is omringd door dikke, versterkte muren en bastions. Tijdens de geschiedenis heeft Castel Sant’Elmo als verschillende doeleinden gediend. Naast de militaire functie heeft het kasteel ook gediend als een gevangenis. Tijdens de Spaanse overheersing van Napels werd het kasteel gebruikt om politieke gevangenen en tegenstanders van de Spaanse kroon gevangen te houden.
De naam “Sant’Elmo” is afgeleid van de beschermheilige van de zeelieden, St. Erasmus. Het kasteel werd naar hem vernoemd vanwege de vele zeelieden die het passeerden op weg naar de haven van Napels. Vanaf het kasteel hebben we een prachtig panoramisch uitzicht over de stad en de baai van Napels.
Na ons bezoek aan Castel Sant’Elmo lopen we nog een kort stukje verder naar het prachtige uitkijkpunt San Martino.
Funicolare Montesanto
Nadat we het uitkijkpunt hebben bezocht besluiten we terug te gaan naar het historisch centrum van de stad. In de buurt van Castel Sant’Elmo nemen we een andere funiculaire lijn naar het centrum. Namelijk de lijn die loopt tussen de funiculaire station Morghen en Montesanto. Het station Montesanto bevindt zich vlakbij de vismarkt Pignasecca en de Quartieri Spagnoli.
Pignasecca markt
De Pignasecca markt is de oudste markt van Napels. Een van de absolute hoogtepunten van deze markt is de verse visafdeling. Hier vind je een indrukwekkende variëteit aan zeevruchten, variërend van heerlijke gamba’s en inktvissen tot verschillende soorten vis en schelpdieren. De markt strekt zich uit van de Funicolare halte Montesanto tot aan Piazza Carita.
Piazza Dante
Na een wandeling over de vismarkt lopen we verder richting Piazza Dante. Zoals de naam al doet vermoeden is het plein vernoemd naar de beroemde Italiaanse dichter Dante Alighieri. Wiens standbeeld een prominente plaats inneemt op het plein.
Het plein heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot de 16e eeuw. Het was oorspronkelijk een brede straat genaamd Largo del Mercatello. Maar in de 19e eeuw werd het omgedoopt tot Piazza Dante ter ere van Dante Alighieri. Aan de ene kant van het plein staat het Teatro Nuovo, een prachtig theater dat in de 18e eeuw werd gebouwd. Het is een belangrijk cultureel en artistiek centrum in Napels en herbergt regelmatig toneelstukken, opera’s en concerten.
Op het plein is er ook een kiosk van Don Alfredo waar je het Napolitaanse drankje "limonata a cosce aperte" kunt krijgen. Dit verfrissende drankje bestaat uit bruisend water, het sap van een halve citroen en een snufje bicarbonaat. Door het bicarbonaat ontstaat er een schuimige "explosie" in het drankje. Dit drankje zou een positief effect hebben op de spijsvertering.
Via dei Tribunali
We vervolgen onze weg richting Via dei Tribunali, één van de oudste en meest historische straten in Napels. Deze straat is gelegen in het hart van het historische centrum van de stad, dat ook wel bekend staat als Spaccanapoli. De geschiedenis van Via dei Tribunali gaat terug tot de Griekse en Romeinse tijd. De naam van de straat is afgeleid van het feit dat het vroeger de locatie was van verschillende gerechtsgebouwen en tribunalen. Naast zijn historische betekenis, is Via dei Tribunali ook een waar gastronomisch paradijs. Langs de straat vind je tal van traditionele pizzeria’s, trattoria’s en bakkerijen waar je kunt genieten van de heerlijke Napolitaanse keuken.
Santa Maria delle Anime del Purgatorio ad Arco
Op de Via dei Tribunali vind je schuin tegenover het beeld van Pulcinella staat de kerk Santa Maria delle Anime del Purgatorio ad Arco. Tijdens ons bezoek aan Napels eerder dit jaar had ik al een kijkje genomen in deze kerk. Maar ik had toen geen idee van het indrukwekkende hypogeum dat hier te vinden is.
In 1616 werd gestart met de bouw van de kerk. Die ontworpen is door Giovan Vola di Franco en in 1638 werd ingewijd. De kerk bestaat uit twee delen: een bovenkerk die verwijst naar de aardse dimensie en een hypogeum dat specifiek het vagevuur vertegenwoordigt.
Via een opening in de vloer van de bovenkerk kom ik uit in de benedenkerk. In het midden van de vloer bevindt zich een anoniem graf, omgeven door zwarte kettingen die versierd zijn met schedels. Deze kettingen omsluiten een groot massagraf dat van de 17e eeuw tot het begin van de 19e eeuw is gebruikt.
Wanneer ik aan de linkerkant van het altaar de smalle gang in loop, kom ik uit bij het graf van graaf Giulio Mastrillo en zijn vrouw. Dit graf bevindt zich op dezelfde locatie als het standbeeld van de graaf in de bovenste kerk. Uit respect voor de overledenen is het niet toegestaan om vanaf dit punt nog foto’s te maken.
In de laatste kamer zie ik rechts van het altaar bloemen en handgeschreven kaarten liggen onder de stoffelijke resten van Lucia, de maagdelijke bruid. Volgens de legende – waarvan er vele verschillende versies bestaan – was Lucia de enige dochter van Domenico d’Amore, de prins van Ruffano. Op zeventienjarige leeftijd overleed ze in 1789 aan tuberculose, vlak voordat ze zou trouwen met markies Giacomo Santomango. Tegenwoordig wordt Lucia beschouwd als de beschermheilige van jonge bruiden. Ook bevinden zich in deze ruimte aan weerszijden ook twee lange bedden van aarde, dit zijn ongemarkeerde graven.
Kerststraat Via S. Gregorio Armeno
Na een bezoek aan de kerk lopen we verder naar Via San Gregorio Armeno ook wel bekend als de “Kerststraat” van Napels. Deze straat is wereldberoemd om zijn ambachtelijke winkels waar kerststallen en kerststalfiguren, ook bekend als “Presepi” in het Italiaans, worden verkocht. De traditie van het maken van kerststallen in Napels dateert uit de 18e eeuw. Het begon als een religieuze traditie, waarbij de kerststal de geboorte van Jezus uitbeeldt. De figuren in de kerststallen zijn handgemaakt en zijn gemaakt door gespecialiseerde ambachtslieden.
Langs Via San Gregorio Armeno kun je een enorme diversiteit aan kerststalfiguren vinden, variërend van de traditionele heilige familie tot moderne populaire figuren uit de cultuur, zoals beroemde voetballers, spraakmakende politici, acteurs, zangers en zelfs de paus. Naast de figuren zijn er ook talloze accessoires en decoratieve elementen verkrijgbaar om je eigen kerststal te bouwen en te versieren. Naast de winkels kun je ook verschillende ambachtslieden aan het werk zien, die ter plekke kerststalfiguren maken.
San Gennaro schilderij van Jorit Agoch
In blog 3 dagen in Napels – dag 1 schreef ik al eerder over 3 schilderijen van Jorit Agoch in de wijk Scampia. Naast deze kunstwerken is er nog een ander schilderij te vinden in het centrum van de stad. Op de hoek van Via Duomo en Via Forcella bevindt zich namelijk een schilderij van San Gennaro. San Gennaro, de Heilige Januarius, is de patroonheilige van Napels en nog steeds één van de belangrijkste figuren van de stad.
Taxi
Vandaag was absoluut een prachtige dag! We hebben, ondanks de hitte, veel kunnen zien en hebben een flinke wandeling van ruim 10 kilometer gemaakt. Na zo’n volle dag besluiten we dat het genoeg was en boeken we een Uber om terug te keren naar het hotel.
Cursus Napolitaanse pizza maken
Aan het einde van de middag stapte ik alleen in een taxi die mij naar het centrum van Napels brengt, specifiek naar pizzeria San Carlo 17. Maanden geleden boekte ik namelijk via Get your Guide de cursus Napolitaanse pizza maken en vandaag was het dan eindelijk zo ver! Onder begeleiding van een echte pizzaiolo, wijn en andere lekkernijen leerde ik hoe je deeg met de hand moet maken, waar je rekenschap mee moet houden, welke technieken je kan gebruiken en niet geheel onbelangrijk welke ingrediënten je nodig bent om zelf heerlijke Napolitaanse pizza’s te maken.
Na de cursus besloot ik om een extra pizza te bestellen, zodat ik deze mee kon nemen naar het hotel. Op deze manier kon Michel ook genieten van een heerlijke Napolitaanse pizza! Als je meer wilt lezen, dan raad ik je aan om verder te lezen in onderstaande blog!
Laat een reactie achter!