Napels staat bekend om zijn rijke geschiedenis, adembenemende architectuur en levendige cultuur, maar ook om armoede, criminaliteit en de maffia. In augustus van 2023 bezoeken wij Napels voor de 3de keer tijdens onze rondreis door Italië.
Vrijdag 25 augustus
Vanochtend zijn we vertrokken vanuit ons appartement in Salerno richting Napels. Omdat we vandaag niet ver hoeven te rijden en pas om 14:00 kunnen inchecken. Hebben we rustig de tijd genomen om uitgebreid te ontbijten, de auto in te pakken en op ons gemak richting Napels te rijden.
Voordat we naar ons hotel gaan, brengen we eerst een bezoek aan de wijk Scampia – een buurt die vooral bekendheid heeft gekregen door de populaire Netflix-serie Gomorra.
De Tv-serie Gomorra
De serie Gomorra is gebaseerd op het gelijknamige boek van Roberto Saviano en werpt een licht op de duistere realiteit van de georganiseerde misdaad in Napels. Terwijl we door de wijk rijden, zien we de beruchte woonblokken Vele di Scampia, die dienden als decor voor deze intense dramaserie.
In de serie wordt de wijk neergezet als een broeinest van drugshandel en geweld, waarin de complexe verhoudingen tussen de verschillende criminele personages centraal staan.
Scampia
Ondanks het harde beeld dat de serie Gomorra van Scampia schetst, is de wijk vandaag de dag in beweging. Er waait een nieuwe wind door de straten: één van herstel, hoop en verandering. Steeds meer aandacht gaat uit naar de sociale uitdagingen waarmee de wijk te maken heeft, en er worden allerlei initiatieven opgezet om de leefbaarheid te verbeteren en de invloed van de georganiseerde misdaad terug te dringen.
Als reiziger kun je deze transformatie van dichtbij meemaken. Een bijzondere manier om dat te doen is via de Anti-Maffia Tour van Local in Napels, georganiseerd door Iris de Brouwer. Tijdens deze rondleiding neemt Iris je mee door Scampia en laat ze je kennismaken met de mensen achter de verhalen – inwoners die zich dagelijks inzetten voor een beter leven in hun wijk.
Wij hebben de tour zelf nog niet gedaan, maar hij staat hoog op onze lijst voor ons volgende bezoek aan Napels.
Jorit Agoch
In Scampia stuiten we op drie indrukwekkende muurschilderingen van de kunstenaar Jorit Ciro Cerullo, beter bekend als Jorit Agoch. Deze Italiaans-Nederlandse street artist, geboren in 1990 in Napels, staat bekend om zijn hyperrealistische portretten die vaak sociale of politieke thema’s aankaarten. Wat zijn werk extra bijzonder maakt, zijn de twee karakteristieke rode lijnen die hij over de wangen van zijn figuren schildert.
Deze lijnen verwijzen naar een ritueel van een Afrikaanse stam waarbij Jorit een tijd heeft gewoond – een symbolische handeling die volgens hem staat voor het oversteken van de grens tussen individu en gemeenschap.
Magri’s Hotel
Een hotel vinden in Napels bleek nog best een uitdaging. Niet omdat er te weinig keuze is – integendeel – maar omdat we op zoek waren naar iets specifieks: een hotel buiten het historische centrum, met eigen parkeergelegenheid, maar wel op loopafstand van het centrum én dichtbij een metrohalte.
Na flink wat speurwerk kwamen we uiteindelijk terecht bij Magri’s Hotel, een viersterrenhotel net achter het centraal station. De omgeving rondom het centraal station is, zoals in veel andere steden, niet de meest nette buurt. Hoewel we ons niet onveilig voelden, begrijp je vast wel wat ik bedoel. Het hotel zelf was echter prima! De kamers waren ruim, de douche was heerlijk en het ontbijtbuffet uitgebreid – precies wat je nodig hebt na een dag slenteren door de stad.
Tijdens ons verblijf werd er gewerkt aan metrolijn L2, waardoor die tijdelijk buiten gebruik was. Hierdoor hebben we voornamelijk gebruik gemaakt van Uber of de shuttlebus die ’s avonds tussen het hotel en het historisch centrum reed.
Op naar het centrum
Rond 13:30 konden we eindelijk inchecken. We brachten snel onze spullen naar de kamer, fristen ons kort op en gingen meteen weer op pad. Dit keer te voet richting het centraal station.
Vanaf daar namen we de metro naar station Toledo – volgens velen het mooiste metrostation van Europa. En eerlijk is eerlijk: dat is niet overdreven! Zodra je uitstapt, sta je midden in een soort ondergrondse kunstgalerij vol licht, kleur en indrukwekkende architectuur.
De kloostertuin van Santa Chiara – een oase van rust in hartje Napels
Vanaf metrostation Toledo is het ongeveer 15 minuten lopen naar de ingang van Santa Chiara. Gelegen midden in het historische centrum van Napels, voelt deze plek als een verstilde wereld op zich. Zodra je de poort binnenstapt, laat je de drukte van de stad achter je en word je omringd door stilte, historie en schoonheid.
Santa Chiara, officieel het Chiostro di Santa Chiara, is een franciscaner kloostercomplex dat teruggaat tot de 14e eeuw. Het werd gesticht in opdracht van koningin Sancha van Aragon, op de plek waar ooit het koninklijk paleis van de Hohenstaufen stond. Door de eeuwen heen onderging het complex verschillende verbouwingen, wat heeft geleid tot een unieke mix van gotische, renaissance- en barokelementen.
Wat Santa Chiara echt bijzonder maakt, is de prachtige kloostertuin – een meesterwerk van architect Domenico Vaccaro. In opdracht van zuster Ippolita Carmignano ontwierp hij deze tuin tussen 1742 en 1769. De tuin is geometrisch opgezet met twee paden die elkaar kruisen en vier symmetrische tuinvakken, vol rozenstruiken en omringd door citroen- en sinaasappelbomen.
De echte blikvangers zijn de 54 majolica-zuilen, rijkelijk versierd met kleurrijke bloemen- en landschapsmotieven. Elk detail ademt rust, toewijding en vakmanschap. Hier kun je echt even ontsnappen aan de chaos van de stad en in stilte genieten van een plek vol geschiedenis en schoonheid.
Via dei Tribunali & Pulcinella
We vervolgen onze weg richting Via dei Tribunali, een van de oudste en meest karakteristieke straten van Napels. Deze levendige straat slingert dwars door het historische centrum en is dé plek waar het echte Napolitaanse leven zich voor je ogen ontvouwt.
Langs de smalle, drukke straat vind je alles wat je van Napels verwacht: kleine restaurantjes waar de geur van verse pizza je tegemoetkomt, souvenirwinkeltjes, eeuwenoude kerken en natuurlijk het beroemde beeld van Pulcinella.
Pulcinella is een iconisch personage uit het Commedia dell’arte-theater, dat populair was tussen de 16e en 18e eeuw. Met zijn witte outfit, zwarte masker en kenmerkende lange neus staat hij symbool voor de Napolitaanse geest: slim, ondeugend, veerkrachtig. Pulcinella is een overlever – een komische figuur die zich op sluwe wijze uit elke penibele situatie weet te redden. Hij wordt vaak gezien als de belichaming van de gewone man, die ondanks alles weet te blijven lachen.
Een foto met het beeld is haast een ritueel voor bezoekers – en wie goed kijkt, ziet hoe het brons glanst op de plekken waar al duizenden handen over zijn neus of schouder hebben gewreven voor een beetje geluk.
Pizzeria del Portico
Naast het beeld van Pulcinella vonden we een fijn plekje op het terras van Pizzeria del Portico. Hier laten we ons weer heerlijk verwennen met drie authentieke Napolitaanse pizza’s – knapperige bodem, luchtige korst en vol smaak, precies zoals het hoort.
Maar dat was niet alles: we bestelden ook een Frittatina di pasta alla Genovese. Dit verrassende gerecht is een soort gefrituurde pastabal gevuld met romige béchamelsaus en gesmolten provolone-kaas.
Taxi!
a het eten lopen we terug richting het centraal station, maar met de hitte van vandaag — ruim 40 graden in gevoelstemperatuur — besluiten we het toch iets makkelijker te maken. Voor het eerst boeken we een Uber. Wat een uitkomst!
Je ziet precies waar de taxi is, hoe de chauffeur heet en zelfs met welke auto (inclusief kenteken) hij of zij komt. Superhandig én betrouwbaar. Geen gedoe, gewoon instappen en rijden. Je begrijpt vast wel dat wij morgenochtend weer zonder twijfel een Uber zullen bestellen!
Met de shuttlebus naar het centrum
Na wat afkoeling in het hotel pakken we ’s avonds de shuttlebus naar het centrum. De vriendelijke chauffeur zet ons af bij Piazza Municipio, het bruisende hart van Napels. Vanaf daar maken we een ontspannen wandeling langs het imposante Castel Nuovo richting Piazza del Plebiscito.
Onderweg passeren we de prachtige Galleria Umberto I, een schitterend overdekt winkelcentrum met een indrukwekkende koepel. Ook lopen we langs San Carlo 17, een gezellige pizzeria waar ik morgen een cursus Napolitaanse pizza maken ga volgen.
Eenmaal aangekomen op Piazza del Plebiscito valt Thijs zijn oog op een straatverkoper met speelgoedraketten die voorzien zijn van kleine lampjes. Met een katapult kun je ze de lucht in schieten – leuk en grappig om te zien!
We besluiten er meteen twee te kopen, voor het geval er tijdens de vakantie eentje stukgaat. Zo hebben we in elk geval altijd wat plezier achter de hand.
Nadat Thijs en Michel klaar zijn met spelen, besluiten we nog even verder de stad in te lopen. Onderweg komen we langs Pizzeria Brandi — een plek met een rijke geschiedenis en beroemd om de uitvinding van de pizza Margherita.
Pizzaria Brandi
Pizzeria Brandi is een echte Napolitaanse legende en de plek waar de beroemde Margherita-pizza zijn oorsprong vindt. In 1889 maakte pizzabakker Raffaele Esposito een bijzondere pizza met basilicum, mozzarella en tomaten, speciaal voor koningin Margherita van Italië. Zij was zo enthousiast over deze creatie dat Esposito besloot de pizza naar haar te vernoemen — en zo werd de Margherita geboren.
Tegenwoordig is Pizzeria Brandi nog steeds een geliefde hotspot in Napels, waar je traditionele Napolitaanse pizza’s kunt proeven, met passie en vakmanschap gemaakt zoals het al eeuwenlang gebeurt.
Slaap lekker en tot morgen!
Het is inmiddels 22:00 uur als we de shuttlebus terug naar ons hotel nemen. Onze eerste dag in Napels zit erop, en wat hebben we ervan genoten!
Slaap lekker en tot morgen, Napels!
Laat een reactie achter!